Vakb’de eksik para nasıl tamamlandı

2000 yılı İlkbahar ayları.

Viyana Alevi Kültür Birliği’nde (VAKB) Genel Kurul yapılacak. Dernek zor bir süreç yaşıyor. Yönetim Kurulu’nun çoğu istifa etmiş, yönetimde sadece 3 kişi kalmıştı. Ve azınlıkta kalan bu 3 kişi bir süre sonra Derneği Genel Kurul’a götürdüler.

Yönetimde bulunan her 3 kişi de yeni yönetime girmek istiyordu ve üyeler de buna sıcak bakıyordu.

Genel Kurul'da presedür gereği Faaliyet raporu okundu, Denetleme Kurulu (DK) onay verdi ve oylamaya geçildi. Yeni Yönetim Kurulu (YK) için 2 ayrı çarşaf liste hazırlandı ve en çok oy alanlar yönetime girdi.

YK’ya girenlerden biri de ben oldum.

İlk toplantıda büyük bir şok yaşadık. Dernek Kasasında olması gereken nakit para da küçümsenmeyecek oranda eksiklik vardı. Ancak Denetleme Kurulu kendi arasında anlaşarak, bu 3 arkadaşın da Yeni YK’ya gireceğini bildikleri için onlarla anlaşarak Denetleme Raporunu olumlu göstermişlerdi.

Denetleme Kurulunun açıklaması şöyle idi.

‘’Eğer biz bu durumu halka açıklamış olsaydık büyük güvensizlik yaşanır ve önemli bir tartışma yaşardık. Onun için olumlu Rapor verdik’’

Bu kararın doğru veya yanlış olması ayrı bir konu ama eski YK’da bulunan arkadaşlar bu sorunun giderilmesi için kendilerine yardım etmemizi istediler.

Oturup hep beraber bütün Gelir - Gider makbuzlarını toparladık. Açık olan giderlerin pek çoğunun satın alma makbuzlarının (Fatura) muhafaza edilmediğini, bazı ödemeler için –Çıktı- makbuzu kesilmediğini fark ettik.

Satın alınan eşyalar mevcuttu. Örneğin yeni bir Fax makinesi alınmıştı ama ortada fatura yoktu. Elden ödenen ve makbuzları kesilmeyen ödemeleri topladık ama gene de epeyce açık vardı.

Şunu bilmemiz gerekiyor.

1960 öncesi doğan Aleviler neredeyse % 90 köylerde yaşıyorlardı. O dönem köylerin çoğunda İlkokul bile yoktu. Erkeklerin çoğu askerde adına Ali Okulu denilen kurslarda Okuma- Yazma ve biraz matematik öğreniyorlardı. Okuma Yazma öğrenmeleri hayatlarında çok önemli faydalar sağlıyordu ama hızla değişen kentleşme konusunda çok eksik kalıyorlardı.

İmlâ hatası olmadan normal bir yazı yazmaları, matematik yapmaları veya örneğin daktilo kullanmaları çok zordu.

Ancak bu insanlar fedakârdı. Çalışkandı. Cesaretli idi.

İlk Alevi derneklerini bu kuşaklar kurdular. Canla başla çalıştılar. Kendilerine minnettarız.

Onlar büyük maddi katkılarda bulundular. Defalarca uzak şehirlere veya komşu ülkelere toplantılara katıldılar.

Köy kökenli oldukları için, Kente özgü bu Dernek veya vakıfları idare etme konusunda zorlanıyorlardı.

Mali sorumlu arkadaşımız dürüst biri idi. Çalışkandı. Fedakârdı. Ancak defter tutma, Gelir- Gider bilançosu yapma, ödemler için hemen fatura alma gibi olması gereken yanları yetersizdi.

Tüm Gelir- Gider hesaplarını kontrol sonrası eksik faturaların yerine ortak tutanak tuttuk. Ama buna rağmen nerelere daha başka nerelere ödeme yapıldığını belgeleyemeyince eski YK’da olan arkadaşlara şunu söyledik.

‘’Bu paranın daha başka nerelere ödendiğini siz 3 kişi kendi aranızda düşünün ve araştırın. Ama hemen şimdi açık olan parayı ödeyiniz’’

Arkadaşlarımız hiç itiraz etmediler. Kalan para üçe bölündü ve hemen hesaba yatırıldı. Böylece Yeni Yönetim Kurulunun kasası, Genel Kurulda açıklandığı hale sokuldu.

Ve bu iş sadece ve sadece bir hafta içinde tamamlandı.

Peki bu sorun neden bu kadar kısa sürede hal edildi?

Kırsal alana özgü eski bir Atasözü vardır.

‘’Çobanın gönlü olursa, tekeden süt çıkarır’’ derler.

Eski YK’da olan insanlar dürüst idi. İsteyerek, bilerek açık vermemişlerdi. İsimlerinin lekelenmesini istemiyorlardı. Kul Hakkı yemek akıllarından geçmiyordu. Hesabı düzeltmek için kendilerine yardım ettiğimiz için üstelik bir de teşekkür ettiler. Ve tabii bu konuda en ufak dedikodu veya tartışma çıkmadı.

Gelelim başka bir konuya.

2011’de Avusturya Alevi İslam Kurumu (AAİK) Türkiye’den 2 bin tane takvim satın alıyor. (Bütün yazışmalar elimde)

Bu takvimler için 4 bin EURO ödemesi gerek.

Takvimleri o dönem ki YK’nın onayı ve Sekreterin bilgisi dahilinde Genel başkan ısmarlıyor.

Ismarlanan takvimler yerine eksiksiz teslim ediliyor.

Ancak 10 seneye yakın süredir bu para ödenmiyor.

Daha sonra o zamanki başkan görevden ayrılıyor.

Ancak Takvim borcu ödenmemiş.

Takvimleri hazırlayanlar ise içinde bu fakirin de bulunduğu birkaç arkadaştı. Her birimiz belli bir para koyuyoruz ve Alevilere hitap eden, içeriği güzel bir Takvim yapıyoruz. Ancak birkaç sene sonra bu iş yürümüyor ve Takvim basım dağıtım işi sona eriyor.

Herkes alacağı olan parasını alıyor.

Bu fakire de:

‘’Avusturya’da ki arkadaşlarınızda 4 bin Euro Takvim parası alacak var. Paranın geri kalanını da onlardan sen al’’ diyorlar.

Viyana'da ki AAİK yöneticilerine de ‘’Bu parayı orada Kazım Balaban’a ödeyin’’ diye yazılı olarak bildiriliyor.

AAİK yöneticilerine durumu birkaç defa aktarıyorum. İlk önce çok nazik (?) bir dil kullanıyorlar ve ‘’Muhattabımız sen değilsin’’ diyorlar.

Ve bu durum birkaç sene böyle devam ediyor.

Sonra ‘’Muhattapları olmak için’’ takvimleri ısmarladıkları kişiye durumu bildirip ‘’Parayı alamadığımı ve muhattap kabul edilmediğimi, beni muhattap kabul etmeleri için kendilerine bildirmelerini’’ rica ediyorum.

Takvimleri gönderen kişi ise ‘’Onlar daha bu borcu ödemediler mi? Yıllar önce kendilerine –Bu parayı Kazım Balaban’a verin- diye yazdım diyor.

Tüm yazışmaları, AİİK (o dönem ki adı İAGÖ) yöneticilerine mektup ile bildiriyorum.

Yanıt Yok.

Tekrar tekrar yazıyorum.

Gene yanıt yok.

Sonra 2018 sonlarında bu konuyu kendi sayfamda Facebook’ta yazıyorum.

Sonra bunu AAİK Başkanı beni arıyor ve onunla görüşüyorum. ‘’Konuyu bilmiyorum, Bir de bana gönder’’ diyor. Bir de ona gönderiyorum. .

Aradan birbuçuk sene daha geçiyor.

Halen ödenmiş değil.

AAİK Başkanı şöyle diyor.

‘’Eski Başkan da bu parayı istiyor’’.

Kendisine tekrar izahat etmek zorunda kalıyorum.

‘’Eski Başkan parayı göndermediğine göre ona veremezsiniz. Sizin kendi aranızda başka alacak - verecek hesapları var ise o beni ilgilendirmez. Siz bana Takvim parasını ödeyin, sonra bunu kendi aranızda nasıl çözerseniz çözün’’.

Sonra AAİK başkanı artık mesajlarıma yanıt da vermemeye başlıyor.

Tekrar yazıp soruyorum.

‘’Bu borcu ödemeyi düşünüyor musunuz?’’

Tabii AAİK başkanı gene yanıt vermiyor.

Bir süredir AAİK’in yanlışlarını, yazıyorum. Hepsi de noktası ve virgülüne kadar doğru. Bu para olayı da öyle.

Belli ki bu Kurumun söylemleri sadece söz düzeyinde.

Hak, Hukuk, Adalet, Vicdan, Kul Hakkı.... sadece laf düzeyinde.

Çevremde olan pek çok arkadaş şöyle diyor.

‘’Sen onları eleştiriyorsun ama bu yazdıkların Ali’siz Alevilerin işine yarıyor. Onlar alıp bize karşı (AAİK’e karşı) kullanıyorlar’’

Önce bir düzeltme yapalım.

‘’Ali’siz Alevilik’’ diye bir söz olamaz. Bir insan ya Alevi’dir, ya da değildir. Hz. Ali’yi tanımayan, onun yolundan gitmeyen zaten Alevi değildir.

Zaten yıllardır onların Ali’siz Alevi dedikleri kesim yaptığım eleştirileri alıp bunlara karşı kullanmasın diye sustum.

Kamuoyu ile paylaşmadım.

Ama benim gösterdiğim hassasiyetin kırıntısı neden bu arkadaşlarda yok?

Neden ‘’Ali’siz Aleviler’’ dedikleri kesimin alıp bunlara karşı kullanacağı malzeme sergiliyorlar?

Neden hassas davranmıyorlar?

Değerli Dostlar.

Yazımın başında VAKB’de ortaya çıkan borcun nasıl kapatıldığını yazdım.

Bu yazıdan şöyle bir karşılaştırma yapılabilir.

Niyet iyi olunca açık hemen kapatılır. Sadece 1 Hafta içinde VAKB'de açık olan para kasaya girdi. Niyet iyi olmayınca bu örnekte görüldüğü gibi ‘’Önce Muhattabımız değilsin’’ denir, ardından da ödenmemesi için bin dereden su getirilir.

Ve ödenmez.

Ama bilinmesi gerekir ki Kul Hakkı Alevilerin / Aleviliğin en hassas olduğu alanlardan biridir.

Cemlerin’de, Muhabbet sohbetlerinde ‘’Yoktur elimizde tart ile Terazi, herkes Hakk’ına oldu mu Razı’’ diye sürekli ifade edilen deyimin anlamı unutulur gider.

Anlaşılan o ki bazılarına Kul Hakkı yemenin lezzeti çok iyi geliyormuş.

-Kazim Balaban / Viyana-

....

Hal ehline Muhabbetlerimle