Modern toplumların ve özellikle demokratik kitle örgütlerinin en büyük sorunlarından biri, yöneticilerin uzun süre aynı görevde kalmasıdır. Almanya Alevi Birlikleri Federasyonu (AABF) gibi güçlü yapılar, bu sorundan muaf değildir. Yöneticilerin uzun yıllar boyunca aynı koltuğa yapışarak görevde kalması, onları sadece tek adam rejimine doğru götürmekle kalmaz, aynı zamanda yolsuzluğa ve adaletsizliğe yol açabilir. Bu durum, sadece bireyler için değil, toplumun geneli ve örgütün yapısı için de büyük tehlikeler barındırır.

Güç Zehirlenmesi ve Tek Adam Rejimi

Bir yönetici, yıllar boyunca aynı pozisyonda kalmaya devam ettiğinde, kendisini vazgeçilmez ve dokunulmaz hissetmeye başlar. Bu durum, yöneticinin etrafında "güç zehirlenmesi" denilen bir atmosfer yaratır. Güç zehirlenmesi, yöneticinin etrafında ona sürekli övgüler dizen ve onun hatalarını görmezden gelen çıkarcı bir çevrenin oluşmasına neden olur. Bu çıkarcı çevre, eleştirel düşünceyi ve hesap verebilirliği ortadan kaldırarak yöneticiyi adeta bir diktatöre dönüştürür. Yöneticinin kendini her zaman haklı görmesi, AABF gibi demokratik ilkeler üzerine kurulmuş bir yapının temel değerlerine tamamen aykırıdır.

AABF'nin 5. dönem yönetimine tekrar aday olan mevcut yönetimin durumu bu bağlamda sorgulanmalıdır. Uzun süre aynı koltukta kalan bir yönetici, çoğunlukla eleştirileri dinlemekten uzaklaşır ve kendi kararlarını sorgulamaz hale gelir. Bu da şeffaflığın kaybolmasına ve örgüt içinde bir "tek adam" rejimi kurulmasına yol açar. Oysa Alevilik, rızalık, çoğulculuk ve eşitliği savunan bir inanç sistemidir; bu değerlerin, özellikle örgütsel yapılarda korunması gerekir.

Yolsuzluğun Kaçınılmazlığı: "Babasının Malı" Yanılgısı

Uzun süre aynı koltukta kalan bir yönetici, zamanla örgütün kaynaklarını kendi kişisel çıkarları doğrultusunda kullanmaya başlar. Yönetici, kendisini adaletin temsilcisi olarak görmekten uzaklaşır ve etrafındaki çıkarcı grupların etkisi altına girer. Bu çıkar grupları, yöneticiyi sürekli pohpohlayarak, AABF'nin asli görev ve sorumluluklarından saptırır. Bu noktada örgütün mali kaynakları, toplumsal fayda yerine kişisel zenginleşme aracı haline gelir.

Bu sürecin en tehlikeli yönü, yöneticinin kamu kaynaklarını "babasının malı" gibi görmeye başlamasıdır. Yöneticilik görevi adalet, sorumluluk ve hesap verebilirlik üzerine kurulu olması gereken bir roldür. Ancak uzun süre görevde kalan bir yönetici, bu sorumluluklarını unutur ve artık kimseye hesap vermek zorunda olmadığını düşünür. Bu yanılgı, hem örgütü hem de toplumu derinden yaralayacak bir yolsuzluk döngüsüne yol açar.

Çıkarcı Çevreler ve Adaletin Unutulması

Bir yöneticinin uzun süre aynı koltukta kalmasının sonuçlarından biri de etrafında çıkarcı çevrelerin oluşmasıdır. Bu çevreler, yöneticinin kararlarını sorgulamadan destekler ve eleştirileri susturur. AABF gibi toplumsal dayanışmaya dayalı bir yapı, adalet ve eşitlik ilkeleri üzerine inşa edilmiştir. Ancak çıkarcı çevrelerin etkisi altına giren bir yönetim, bu ilkeleri göz ardı ederek sadece kendi çıkarlarını koruma gayreti içine girer.

Bu gruplar, sadece yöneticinin gücünü pekiştirmekle kalmaz, aynı zamanda örgüt içindeki adalet sistemini zayıflatır. Yöneticiler, kendi çıkarlarına hizmet eden grupları desteklerken, toplumsal yarar gözeten eleştirel sesleri susturur. Bu durum, AABF'nin tabanının, özellikle genç kuşakların örgüte olan güvenini zedeler ve içten içe bir çözülmeye neden olur. Adaletin unutulduğu, sadakatin ön planda olduğu bu yapı, Alevi değerlerine taban tabana zıttır.

Demokratik Denetim ve Güç Değişimi İhtiyacı

Demokratik sistemlerin en önemli ilkelerinden biri, gücün düzenli aralıklarla el değiştirmesidir. Güç değişimi, sadece yöneticilerin hesap verebilirliğini sağlamakla kalmaz, aynı zamanda örgüt içindeki dinamizmi ve yenilikçiliği de artırır. AABF gibi bir yapının demokratik ilkelere sıkı sıkıya bağlı kalması, bu değerlerin korunması açısından hayati öneme sahiptir. Uzun süre aynı yöneticiler tarafından yönetilen bir örgüt, hem içsel adalet mekanizmalarını kaybeder hem de toplumsal fayda üretmekten uzaklaşır.

Alevilik öğretisi, çoğulculuk ve toplumsal dayanışmayı temel alır. Bu bağlamda, yöneticilerin değişimi, farklı fikirlerin ve perspektiflerin örgüt içinde daha fazla yer bulmasına olanak tanır. Ancak AABF'de uzun süre görevde kalan yöneticiler, bu değişim ihtiyacını göz ardı ederse, demokratik denetim mekanizmaları zayıflar ve örgüt bir fikir diktatörlüğüne dönüşebilir.

Değişim Kaçınılmazdır

Almanya Alevi Birlikleri Federasyonu’nun 5. dönem yönetimine aday olan mevcut yönetimin durumu, koltuk sevdasının ve güç zehirlenmesinin tehlikelerini gözler önüne sermektedir. Uzun süre görevde kalmak, sadece bireyler için değil, örgütlerin yapısı ve toplumsal misyonları için de tehlikeler barındırır. Güç değişimi, adaletin ve şeffaflığın korunması açısından hayati bir öneme sahiptir. AABF, Alevi toplumunun demokratik ve çoğulcu değerlerine sadık kalmak istiyorsa, yöneticiler arasındaki değişim sürecini desteklemelidir. Bu sadece yolsuzluğun önlenmesi için değil, aynı zamanda örgütün gelecekte daha dinamik, adil ve yenilikçi olabilmesi için de kaçınılmaz bir gerekliliktir.

Mehmet Ali Demir