MADIMAK / BAŞBAĞLAR KATLİAMLARI KIYASLAMAK

Son söyleyeceğimizi ilk baştan söyleyelim.

Madımak katliamını lanetlediğim gibi aynı şekilde Başbağlar katliamını da lanetliyorum.

Her ikisi de iğrenç katliamlardır.

Ama’sı, Fakat’ı falan olmadan bu tür provakasyonları şiddetle lanetliyorum.

Her iki katliam da Emperyalizmin çeşitli kılıkta olan figüranları tarafından yapılmıştır. Plan Emperyalizm tarafından yapılmış, yerli işbirlikçiler tarafından uygulanmıştır. Bunun özellikle altını çizelim.

Ancak asıl konuya değinmeden önce bir kıyaslama yapalım.

• Madımak’ta katledilenler tanınmış isimlerdi. İçlerinde eski Milletvekili (örneğin Arif Sağ), tanınmış yazarlar, şairler, ozanlar, aydınlar vardı. Bunların çoğu bir telefonla Bakanlara, milletvekillerine, Ordu komutanına, Emniyete ulaşacak imkanlara sahipti.

Başbağlar’da katledilenler ise sıradan köylülerdi. Ulaşabilecekleri tanıdıkları en fazla belki bir Erzincan milletvekili veya en yakındaki karakol komutanı gibi etki alanı sınırlı bölgesel isimlerdi. İçlerinde tanınmış hiç kimse yoktu.

• Madımak katliamı şehrin ortasında yaşandı. Gelen tehlike karşısında Emniyetin, istihbaratın haberinin olmaması mümkün değildi. Şehire çok sayıda yabancı ve tuhaf giysili insanlar gelmişlerdi. Üstelik birkaç gün önce böyle bir katliamın yaşanabileceğine dair yoğun belirtiler vardı. Bildiriler dağıtılmıştı.

Başbağlar’da ise her şey normal seyri içinde yaşanıyordu. Katliam olabileceğine dair en ufak bir belirti yoktu. Katliamcılar akşam geç saatlerde geldiler ve bir saat içinde katliamı yapıp kayıplara karıştılar.

• Madımak’ta katledilenler devletin, askerin, emniyetin, bürokrasinin gözü önünde savundukları otelde 8 saat yardım beklediler. Otel önünde toplanan yobazlar güruhu istenilse kolaylıkla dağıtılabilirdi. Göz göre göre yakıldılar.

Başbağlar’da ise katliam gece yarısı olmuştu. Katliamı yapanlar telefon hatlarını kesmişlerdi. Birkaç saat sonra Jandarma haber aldığında henüz ortalık aydınlık olmadığından pusuya düşürülme varsayımı ile birkaç saat beklenildi ve yeterli askeri kuvvet ile olay yerine varıldı. Katliam gündüz yapılmış olsaydı, Jandarma en geç bir saat sonra orada olacaktı.

• Madımak’da asker, polis, emniyet hemen yanıbaşında idi. Üstelik bir miktar polis ile az sayıda asker de orada idi. Katliamcılara müdahale etmediler. Sadece seyirci kaldılar. Katliam sonrası lütfedip cesetleri topladılar.

Başbağlar’da ise polis ve asker yoktu. Karakollarda tutulan sınırlı sayıda asker ile müdahale edilmesi sakıncalı idi. Pusuya düşme riski yüksekti. Olay sonrası takviye kuvvet istendi ve hemen olay yerine varıldı. Güvenlik güçleri Madımak’da olduğu gibi 8 saat sonra değil, olabilecek en kısa sürede ulaştılar. Takviye kuvvet eşliğinde sabahın ilk saatlerinde emniyet ve devlet erkanı orada idi.

• Madımak katliamında yangından kaçanlara yobazlar saldırıda bulunup onların bir kısmını tekrar yangın yerine sürdüler. Yangından insanları kurtarmak için halk hiç bir şekilde yardımcı olmadı. Bitişikte bulunan bir parti binasına sığınanlara yardım edilmedi. Koruma polislerinin müdahalesi ile bir kısmı oradan kurtulabildi. Kendilerine ‘’Geçmiş olsun’’ denilmedi, tam tersine hakaretlerin en ağırları yapılarak ‘’Geberin, niye bunları kurtaralım’’ denilerek istenmeyerek kapı aralandı.

Başbağlar’da ise gerek devlet erkânı, gerekse çevredeki köylüler yardıma koştu. Çevre köylerin halkı Alevi - Sünni demeden katliam yerinden yaralıları hastanelere kavuşturmak için herkes elinden geleni yaptı. Halk yaraları sarmak için bir biri ile yarıştı.

• Madımak katliamından sonra Başbakan Çiller, "Çok şükür, otel dışındaki halkımız bir zarar görmemiştir" diyerek katliamcılara açıkça destek sundu. Üstelik iktidarda DYP-SHP koalisyonu vardı. Cumhurbaşkanı Demirel ise, "Halkla güvenlik güçlerini karşı karşıya getirmeyin" diye ilgilileri uyardı. Daha sonra yapılan eleştirileri de kabul etmedi. İçişleri bakanı Mehmet Gazioğlu bile ‘’Aziz nesin halkı tahrik etti’’ anlamında sözler söyledi.

• Başbağlar’da ise Cumhurbaşkanından Başbakan’a, Bakanlardan Vali’ye kadar tüm yetkililer katliamcıları en ağır sözlerle lanetledi. Çok büyük tepki gösterildi.

• Madımak katliamından sonra basın, emniyet ve tüm devlet erkânı, ‘’Aziz Nesin halkı kışkırttı. Provakasyon yarattı. Sivas halkı katliamcı değildir’’ gibi sözlerle katliamın suçunu mağdurların üzerine attı.

Başbağlar katliamında ise devlet erkenı tümden söz birliği ile yapılanın bir katliam olduğunu söyleyip katliamcıları lanetledi.

• Madımak katliamından yıllar sonra ortaya çıktı ki, eylemcilerin bir kısmı meğer Emniyet ve bürokrasi tarafından korunmuş. Kendileri, evleri, işyerleri bilindiği halde yakalanmamışlar. Hatta çeşitli sınavlara girip devlet memuru olanlar bile vardı.

Başbağlar katliamına katılanlar ise sürekli arandı. Bir kısmı sonraları çatışmalarda öldürüldü. Eyleme katılanlara hiç bir şekilde müsamaha gösterilmedi.

• Madımak katliamına katılan canilerin avukatlığını yapmak için bazı çevreler yarış içine girdi. Daha sonra iktidara gelen DYP / RP koalisyonunun Adalet Bakanı Şevket Kazan katliamcıları cezaevinde gidip ziyaret etti. Pek çok çevreler katillerin ailelerine yardım etti. Adeta kahraman gibi karşılandılar.

Başbağlar katliamında eylemcileri hiç bir avukat savunmak istemedi. Dava için Erzincan Barosu avukat tahsis etti. Eylemcileri savunmak bir utanç olarak algılandı.

• Madımak katliamında iktidar çevrelerinden etkin bir kesim suçlulara beraat vermek için adeta yarış içine girdiler.

Başbağlar Katliamında ise tespit edilen eylemcilerin tümüne gıyabında idam cezaları verildi.

• Madımak katliamına katılan bazı caniler devlet içinde örgütlü bir güç tarafından birkaç gün içinde sahte evraklarla Almanya’ya kaçırıldı. Daha sonra bu suçluların Türkiye’ye iadesi için hiç bir girişimde bulunulmadı. Eylemciler iltica etti ve Alman devletinin güvencesi altında yaşamaya devam ettiler. Türkiye'de bu konuda bir soruşturma dahi açılmadı.

Başbağlar katliamına katılanlar için ise böyle bir şey söz konusu olmadı.

• Sivas Katliamının kınanması törenlerine. Diyanet, İlahiyat, Müftülük, gibi Sünni ekole bağlı İslami çevreler katılmıyor. Kınama yapmıyor.

Başbağlar’da yapılan kınama törenlerine ise Erzincan Hacı Bektaş Veli Cemevi Başkanı ve Dedeleri Heyet halinde katılarak bu katliamı kınıyor. Hem Sivas /Madımak hem de Başbağlar katliamına karşı çıkıyor.

• Madımak katliamının adı Devlet veya Belediye tarafından her hangi bir yere verilmedi. Mağdur olanların yıllar süren mücadeleleri ile Müze olması için yıllarca uğraşıldı. En sonunda otel kamulaştırılıp bir müze yapıldı ama katliamda yaşamını yitirenler adına yapılan panoya, katillerden de 2 kişinin ismi yazıldı. Katliam için en önde yarışıp o kargaşada yaşamını yitiren 2 cani, sanki mağdur olmuşlar gibi isimleri panoya asıldı.

Başbağlar'da yapılan katliamın unutulmaması ve belleklerde iz bırakması için Erzincan Belediyesi, Başbağlar ismini büyük bir mahalleye verdi, Erzincan’da bu isimde bir mahalle var.

Bakıyoruz, Sivas katillerinin avukatlığını yapanlar AKP hükümeti içinde önemli yerlere getiriliyorlar.

AKP lideri Erdoğan, Sivas katliamının zaman aşımına uğramasını ‘’Müjde’’ olarak açıklıyor. Akıl alacak gibi değil.

Şimdi asıl konumuza gelelim.

Ve bu durumda sormak gerek.

Bu her iki katlimanın Emperyalistler tarafından planlandığını, ve yerli işbirlikçi hainlere yaptırıldığı ortada.

Peki o halde Devlet neden ayrım yapıyor?

Neden bu iki katliamda birinin tarafını tutuyor?

Neden Emperyalizmin oyununa geliyor?

Neden vatandaşlarının bir kısmının kendilerine ayrımcılık yapıldığına, üvey evlat muamelesi gördüğüne dair bir duyguya kapılmasına sebebiyet veriyor?

Anlayan varsa beri gelsin.

-Kazim Balaban- Viyana-

Hal ehline Muhabbetlerimle.