Menkıbelere göre Sivas valisi Hızır Paşa, esir ettiği Pir Sultan Abdal’ı idam sephasına gönderirken taşlanmasını emretmiş. Uğruna mücadele ettiği halk taş atarken orada bulunan Musahibi Ali Baba ise taş yerine Gül atmış.

Atılan taşlarla kan revan içinde kalan Pir Sultan Abdal taşlanmasına fazla üzülmemiş ama Musahibin kendisine yardım etmek yerine Gül atmasına çok içerlemiş ve şöyle demiş.

.

Şu kanlı zalimin ettiği işler,

Garip bülbül gibi zaralar beni.

Yağmur gibi yağar başıma taşlar,

İlle dostun bir tek Gül‘ü yaralar beni.

……..

Avusturya’da Aleviliğin resmi olarak tanınması için birlikte uğraş verdiğimiz AAİK İcra Kurulu Başkanı Hasan Ayık Dede süreç içinde çok değişmiş ve bizi artık gönlünden çıkarmış. Bizi gönlünden çıkarması önemli değil ama Alevilik için bu kadar hizmet eden Hasan Ayık, yerine koyduğu bambaşka değerlerle giderek savrulmaya devam ediyor. Böylece mirasyedi gibi o güzelim emeklerinin değerlerini suya veriyor. Çok yazık.

.

Bu fakirin defalarca yaptığı sözlü ve yazılı taleplerini yanıtsız bıraktı. Mozaik Şirketinde bulunan hissemi devretmek için VAKB’ne gittiğim günü Avusturya’nın Yabancı düşmanı olarak bilinen Aşırı Sağcı Partisi (FPÖ) Milletvekilleri ziyaretine gelmişlerdi. Hisse devri için Büroya gelen Hasan Dede evrağı imzalayıp‚ ‘‘Aman bir eksiklik olmasın, çay getirin diyerek‘‘ diyerek etrafında dört döndüğü FPÖ Milletvekilleri ile ilgilenirken misafir olan bana bir dakika bile zaman ayırmayıp bir bardak çay bile söylemedi.

.

Anlaşılıyordu ki bir süre önce çok sert eleştirdiği, ‘‘Bunlar Federasyonculardan bile daha tehlikeli‘‘ dediği bazı ekip arkadaşlarının etkisinde kalarak yönünü başka tarafa dönmüş.

Kendisi ile yıllarca Alevi Derneğinde aynı YK’da bulunduk. İyi ve kötü günlerimiz oldu. Bir birimizin çayını, kahvesini içtik. Muhabbet ettik veya eğlendik. Ama demek ki insan hızla değişebiliyor ve dününe yabancılaşabiliyor.

.

Aleviliğin resmi tanım başvuru metninde şöyle yazılı:

.

‘‘Alevi İnanç Önderleri ve Ocakzadeler: Hünkar Hacı Bektaş Veli Alevi-Bektaşi inanç önderlerinin (Dede, Baba, Ana) başı ve Hacı Bektaş Veli Dergahı Alevi-Bektaşi inancının ana kaynağıdır (Serçeşme). Hacı Bektaş Veli Dergahının idaresi postnişine aittir. Tarihi gelişim ve coğrafi dağılım neticesinde Alevi inanç önderleri iki ana dala ayrılmıştır:

* Babagân (Yol evladı)

* Çelebiler

* Dedegân (Evladı Resul/ Peygamber Muhammed'iin çocukları’’

……..

Bu metinde açıkça görüldüğü gibi Serçeşme /Hacıbektaş Pir evi, Alevi inancının ana kaynağı olarak gösteriliyor.

Peki ne zamana kadar?

Alevilik resmi olarak tanınana kadar.

Resmi olarak tanınma sonrası VAKB'de derin bağlantılı olanlar, Başkan Hasan Ayık’ı etkileyecek Dedeleri davet ederek onlar üzerinden yapılan aleyhte söylemler ve yanlış bilgilerle ‘’Bektaşilik’’ red edildi. Bu yanlış bilgileri gidermek için her ne kadar yazılı ve sözlü önerilerde bulundum ise maalesef olmadı.

.

VAKB’de yapılan Cemevi’ne fakir de yardım etti. Proje ve inşaat döneminde katkı sundu. Sonra Bektaşiler için bir ‘‘Meydan evi odası‘‘ istendi. Tabii bu talebe de yanıt verilmeyerek red edildi.

Hasan Ayık, 19.5.2020’de Sevgi TV’de yapılan programda, bu konuda şöyle dedi.

‘‘Bektaşiler bizim Baş tacımızdır. Bektaşiliğe karşı çıkılır mı? Ama burada hiç bir Bektaşi olmadığı için onlara İnanç kurulunda yer ayırdık. Ama kimse olmadığı için yeri şimdi boş. …. Burada Bektaşiliğe soyunan bir canımız vardı. Benden Cemevi içinde ‘‘Meydan evi için‘‘ oda istedi. Ben de dedim ki – Cem evimiz burada. İbadet etmek isteyenlere herkese açık. Biz kimseye sınırlama getirmedik…..‘‘

Yayında bulunan diğer 2 Dedenin bu konuda sessiz kalması ise çok düşündürücü.

.

Hasan Ayık maalesef bu konuda kendi kendisi ile çelişiyor. Hem ‘‘Burada Bektaşi yok‘‘ diyor, hem de ‘‘Bektaşiliğe soyunan biri…‘‘ diyerek var olduğunu itiraf ediyor.

.

Ancak şöyle bir durum var.

Aleviliğin tanınması için ilgili daireye verilen metin de şöyle bir ibare var.

‘‘Alevi deyimi Bektaşi, Kızılbaş, Tahtacı, Sıraç, Yörük, Çepni, Abdal, Arap Alevi, Mevlevi vb. lerin ortak adıdır‘‘

2016’da tabandan habersiz olarak ilgili daireye verdikleri Alevi tanımı içinde ise şu gurupları da dahil ettiler.

• Evrensel Aleviler (Bu deyim ile kimi kast ettikleri net değil),

• 12 İmamcı Caferi Şiiler (Azerbaycan, Iğdır yöresi ,

• İsmaililer (7 İmamcılar, Afganistan, Pakistan yöresi),

• Ve Zeydiler (5 İmamcılar, Yemen, Birleşik Arap Emirliği, Bahreyn yöresi).

.

Peki Mevlevi, Caferi Şiiler, İsmaili ve Zeydi’lerin inanç mekanı Cemevi mi?

Bu kesimler ibadetlerini Cemevinde mi yapıyorlar ki Bektaşileri Cemevi’ne davet ediyor?

Cemevi’ne bir diyeceğimiz yok. Muhakkak ki orası da bir İnanç mekânıdır ama Bektaşilerin İnanç mekanı farklı dizayn edilmiştir ve oraya Meydan evi denir. Ve yüzyıllardır da bu böyle.

.

Hasan Ayık’ın söylemleri bununla da sınırlı değil. ‘‘Bektaşiliğe soyunma ……‘‘ ne demek?

Bir insan ya Bektaşidir veya değildir. Onun Bektaşi olup olmamasına sadece ve sadece Bektaşiler karar verirler. Onlar eğer birini Bektaşi kabul etmişlerse diğerlerinin ancak ve ancak buna saygı duyması gerekir.

Bu ayrıca Alevi olmanın da temel kriterlerinden biridir. Serçeşmeye itiraz etmek kimin haddine?

Serçeşme bir üst makam ise oradan verilen bir belgeye itiraz etmek Serçeşmeye itiraz anlamına gelir ki bunu bilerek yapanın vay haline.

.

Ayrıca Aleviliğin tanınma sürecinde ‘’Biz Babagân Bektaşiler olarak VAKB’nin Aleviliğin İslam içinde tanınması için yaptıkları başvuruyu destekliyoruz’’ diye verilen belgeyi kabul edip ilgili resmi daireye sunacaksınız, ancak Aleviliğin resmi tanım sonrası aynı yerden verilen Belgeyi ‘’Bektaşiliğe soyunan ….’’ diyerek kabul etmeyeceksiniz.

Bu çok acınılası bir durum.

.

İşin çok daha vahim bir boyutu var.

Yıllarca sabır ettikten sonra baktık ki gidişatta yanlışlıklar katlanarak artıyor, bunları gündeme getirdik. Ancak Hasan Ayık hatalarını Kabul etmek yerine hata üstüne hata yapmaya devam ediyor.

19. Mayıs 2020 tarihinde Facebook’ta şöyle yazıyor;

‘’Ben buradan akıl mantık araştıran sayın Balaban’a …………Sayın Balaban bir talip olarak Pir, Rehber ve

Mürşidini terk edip Bektaşi dervişi olmak Alevi inancın hangi mantığında vardır’’

.

Ona göre Bektaşilik Alevilerin Serçeşmesi değil sapkın bir yoldur. Bu yola giren Mürşit, Pir ve Rehber’ini terk etmiş ve düşkündür.

Peki Alevi /Bektaşiliğin temel inancı 4 Kapı 40 Makam değil mi?

Ne zamandan beri bu ilke red edildi ki böyle düşünüyor?

Bunlar yoksa yeni bir Alevilik mi icad ediyorlar?

.

Alevi /Bektaşi inancında eğer bir insan Şeriat Kapısından Tarikat Kapısına geçmişse buna yükselme anlamına gelen ‘’Miraç’’ adı verilir. Onlara ‘’Miracın kutlu olsun denir.

.

Hasan Dede hiç ‘’Gelme, gelme, dönme dönme. Gelenin malı, gidenin canı‘‘ sözünü de mi duymadı?

Muhtemelen anlamamış olacak ki izah edelim.

Alevi bir anne- babadan doğan (her ne kadar bunun da ilkeleri var ise de) otomatikman Alevi kabul ediliyor.

Bu söylem Bektaşiliğe girenler için söylenir. Çünkü Bektaşi olmak sordur. Ağır yükümlülükleri vardır. Kıldan ince, kılıçtan keskindir. Demir leblebidir.

Hal böyle iken Bektaşiliğe giren biri için bir Alevi Dedesi bunu neden Düşkünlük gibi görsün?

.

Bektaşilere duyduğu alerji yüzünden merak edip doğrusunu da öğrenmemiş. Bektaşiliğe giren kimse Alevilikten çıkmaz.

Hiç bir Bektaşi, Alevilikle ilgili inanç bağlarını koparmaz. Mürşit, Rehber ve Pir’i ile olan İkrar bağını koparmaz.

.

Bunları söyleyen Hasan Ayık şöyle bir çevresine baksın. Gerçekten Mürşit, Pir ve Rehber ayağını oluşturan İkrar’ı halen devam ettiren var mı? Yıllık görgüsünü yapan var mı?

Var ise kaç kişi?

.

10 yıllık tanınma süreci içinde kaç kişinin Şeriat Kapısından tarikat Kapısına geçmesine vesile oldular.

Kaldı ki Alevi erkânına göre bir kişiyi ancak Mürşit’i Düşkün ilan edebilir? Bunu da mı bilmiyor?

Ailemizin bağlı olduğu Mürşit ocağını da iyi tanıyor. Kendisini zor durumda bırakan sözler yerine fakirle ilgili onlardan bu konuda bilgi aldı mı?

.

Herşey bir yana –üzülerek söylüyorum- Hasan Ayık Dede maalesef çok bilgisiz.

İnsan inançla ilgili iddialı söz öncesi biraz bilgi sahibi olur.

Örneğin büyük Evliya Başköylü Hasan Efendi acaba bazı ocaklar hakkında neler söylemiş? Merak ediyorsa kaynak kitap -Fakir de var- kendisine önerebilirim. Okusun bakalım ne, ne imiş?

Babagân Bektaşilerden Dursun Gümüşoğlu Baba yıllar önce bir makalede 1800’lü yılların ikinci yarısında Dedelik yapacak bir kişinin Çelebilerden aldığı belgeyi yayınladı. Bu Belgeyi defalarca VAKB’de okudum.

Alevi kökenli tarihçi Dr. Ayfer Karakaya yazdığı‚ ‘‘Vefailik, Bektaşilik, Kızılbaşlık‘‘ kitabında bir Mürşit Ocağı Dedesinin Kerbelâ’da bulunan Bektaşi Dergâhından hizmet belgesi aldığını yazıyor.

.

AAİK’in Kultusamt‘a verdikleri metinde (Web sayfasında) şöyle yazıyor.

‘‘Sorgu dokunulmazlığı;

Din görevlileri herhangi bir meselede sorgulanamaz, sorguya çekilemez. (Bilgi dokunulmazlıkları vardır)‘‘

.

Fakirin yola hizmet diye yaptığı öneri ve uyarılara teşekkür etmek yerine (bana bir harf öğretenin 40 yıl kölesi olurum. Hz. Ali) şahsım üzerinden Bektaşiliğe çatmasına gerçekten acıyor ve üzülüyorum .

Görüyoruz ki birlikte o kadar dostluklar yaşadığımız sevgili Hasan Ayık Dede bizi gönlünden çıkarıp yerine bambaşka şeyler koymuş. Mirasyedi gibi o güzelim emeklerini eritip suya veriyor.

.

Yol taşını yol kuşuna

Atma kardaş nazar eyle

-Kazim Balaban / Viyana-

 

Hal ehline Muhabbetlerimle