Tahir Elçi.. Susmanın Sırası da, Zamanı da Değil..

Alman Hristiyan Papaz Martin Niemöller’in Hitler faşizmini tarif ettiği ve tarihe geçen sözlerini ülkemizde yaşayan tüm toplumsal dinamiklerin ve bireylerin bir kez daha sindire sindire anlayarak okuması çok çok önemlidir. Papaz Niemöller, siyasal, toplumsal baskılar karşısında susarak kendini kurtarmaya çalışanlarla ilgili düşüncesini bizzat kendi yaşamını örnek göstererek şöyle ifade ediyor.

Unutan, görmeyen ve duymayanlar için bir kez daha anımsatalım ki, 1937‘de Nazilere karşı çıkmayan, buna rağmen 1937’de Sachsenhausen Toplama Kampı’na gönderilen Martin Niemöller, daha sonra Vietnam Savaşında bir savaş karşıtı ve 1966-72 yılları arasında da Uluslararası Savaş Karşıtları Birliği Başkanlığı yapıyor. Bu ülke topraklarında onlarca, yüzlerce senedir çeşitli etnik, inançsal, toplumsal ve sosyal kimlikler üzerinde baskı, inkâr, karalama, katliam ve soykırım politikaları uygulanıyor. Bu katliamlar kimi zaman toplu kıyım, kırımlarla, kimi zaman da bireysel öldürme / yok etme şeklinde gerçekleştiriliyor.

1915 Ermeni soykırımı, 1921 Koçgiri, 1930 Zilan katliamları,  1937-38 Dersim soykırımı,  5-6 Eylül Rum pogromu, Maraş, Sivas, Çorum, Madımak katliamı, Gazi - Ümraniye, 1 Mayıs Taksim, Gezi, Roboski, Suruç, Amed ve Ankara toplu kıyım, kırım ve katliamları..

Bedri Karafakioğlu, Bahriye Üçok, Muammer Asoy, Cavit Orhan Tütengil, Ümit Kaftancıoğlu, Kemal Türkler, Uğur Mumcu, Metin Göktepe, Hrant Dink’in öldürülmeleri. Tam olan sayısı bilinmeyen, bizce faili belli, ama tarihe “faili meçhul” olarak kaydedilmek istenen yaklaşık 17 bin kişinin katledilmesi gibi.

Tüm bu katliam, soykırım ve katliamlarda ortak bir yan var ki, o da tüm bu muhaliflerin, ötekilerin katledilmelerinde, iktidardakilerin tüm bu suçların işlenmesinde kimi zaman bizzat organize eden, tetiği çeken, bombalayan, tetikçileri desteleyen, kollayan, saklayan ve koruyan olduğudur. Yani emri veren, emri yerine getiren, vuran, vurduran, öldüren, öldürten bombalayan, bombalatan devlet erkini elinde tutan iktidarlardır.

Biliyoruz ki, yıllardır kayıp oğullarını, eşlerini, babalarını, yakınlarını arayan Cumartesi Anneleri Galatasaray Lisesi önünde oturma eylemi yaparken, Kürt coğrafyası bombalanıp yerle bir edilirken, Aleviler asimilasyona karşı mücadele için meydanları doldururken, sol sosyalist çevreler faşist saldırılara direnirken, toplumun çok önemli bir kısmı sadece “seyretti, sustu, görmedi ve duymadı.” 

İşte  tam da  bu ortamda, ne yazık ki dün, aydın, yazar, akademisyen, insan hakları savunucusu, eşitlik, özgürlük, adalet isteyen, asimilasyona, baskılara karşı hak alma  mücadelesi yürütenlere yönelik devlet destekli katliamlara biri daha eklendi.. Devletin sürdürdüğü savaş konseptine karşı yıllardır cesaretle ‘barış’ isteyen, bunun mücadelesini veren, Diyarbakır Baro Başkanı Tahir Elçi,  bilinçli bir şekilde tahrip edilen Amed’in simgelerinden 4 Ayaklı Minare’ye yapılan saldırıyı kınayan bir basın açıklaması yapmasının ardından, mizansen bir çatışma ortamı sahnelenmesiyle ve tek kurşunla öldürüldü..

Tahir Elçi, bir insan hakları savunucusu, bir eşit yurttaşlık hakkı arayışı temsilcisiydi.

O gerçek bir ’çözüm’ ve ‘barış’ elçisiydi.

Şimdi artık baskıcı, gerici iktidara karşı tüm muhalif toplumsal dinamiklerin zaman yitirmeksizin, cesurca, ilkeli bir şekilde bir araya gelip mücadele bayrağını yükseltmesi her zamankinden daha büyük bir sorumluluk ve zorunluluğu yerine getirmenin zamanıdır.

Susmanın sırası da, zamanı da değil.. Susanlar bilmelidir ki, sustukça sıra herkese gelecek..

Erdal YILDIRIM

29 Kasım 2015