ALEVİLİKTE "FELSEFE YAPABİLME" KONUSUNA BAŞLARKEN...

Alevilik bir yoldur, Alevilik bir inançtır demekle nasıl bir şey söylemiş olmuyorsak Alevilik bir felsefedir demekle NASIL sorusuna cevap vermedikçe bir şey söylemiş olmayız.

Kavramları yerinde ve anlamına uygun kullanmak yapmak istediğimiz analizin temelini oluşturur. Yani biz sözcüklere ve kavramlara "keyfimize göre" anlamlar yükleyemeyiz. Kavramı tarihsel sürecinden, ortay çıktığı ve yaşadığı anlam bağlamından, yeşerdiği coğrafyadan tümüyle koparırsak ne kadar özen gösterirsek gösterelim kurumaktan alıkoyamayız.

Ayrıca "elalemin tapulu malını" babamızın malı gibi kullanmak hakkımız da bulunmamaktadır.

Bir düşünce bir görüş senin özgün üretimin midir?

Kuşkusuz insanlığın entellektüel varlığı birikimlerle, taş üstüne taş konularak büyümektedir. Ama sen bu duvara hangi taşı koyarak duvarı yükselttin? Bu kilime hangi nakışı ekleyerek onu kendi rengine boyadın, burada anlam kazanan o dur.

Alevi Felsefesi meselesine yaklaşırken başta tarih, teoloji olmak üzere konunun bir çok boyutu olduğunu gözden kaçırmamak gerekir.

Bilimsel, tutarlı bir düşünce görüş ortaya koyabilmek için bir şeyde daha ısrarlı olmak gerekir: O da neyi çalışıyorsak, hangi konuyu ele alıyorsak o dilden, o alandan o konuyu konuşmanın gerekliliğidir.

Maalesef bizde tartışmalar, yazıp çizmeler hep "ortaya karışık" yürüyor. Alevilik üstüne en "aklı başında" bir arkadaşımızın bir A4 kağıdını dolduran metininde bile Alevi tarihine, örgütlenme sistemine, ritüellerine, hukukuna, etiğine, felsefesine, çağdaşlığına, mücadele tarihine, metafiziğine vb dair cümleler mutlaka yer buluyor. Haliyle bu da bir tat vermiyor.

Soyut düşünme bilgiyle, bilinçle yapılabilen bir etkinliktir. Cahilliği kaldırmaz. Alevi muhabbet masasında konuşmaların iki dakika sonra, "bizim köyde böyleydi, bizim ocakta şöyle yapılırdı"ya dönüşmesi tam da buna işaret ediyor.

Ben konuşma hakkının sınırladırılmasına asla taraftar değilim, yani ben im şu kadar diplomam var, şu okulu bitirdim gibi yaklaşımlara bize ne der güler geçerim. İnsanların kendilerini "varetmek için" adlarının önüne yazdıkları unvanlardan hiç hazetmem.

Benim için "dağdaki çoban" da konuşmalıdır, düşünce üretmeli, fikir beyan etmelidir.

Konu içinde kalmak ve rasyonel gerekçelendirmeler yapmak kaydıyla söylenecek her söz yolumuza ışık tutacak, birikim hanemize yazılacaktır.

Konuya başlamadan bu birkaç notun gerekli olduğunu düşündüm, devam edeceğim.