Alevilikte “inanç hizmetleri” yalnızca kan soyluluğa bırakılamaz...

Hıristiyanlıkta inanç hizmetlerini yürüten rahipler kutsal soydan gelmiyorlar. İslamiyette imamlık için kutsal soy aranmıyor.

Alevilikte ise Aleviler yaşamış olduğu tarihsel, toplumsal ve siyasal zorunluluklardan dolayı “Ocak/soy esaslı bir sistem ve soy süren bir inanç hizmeti yürütme ilkesi geliştirilmiş.

Ne var ki hiç bir gerçekliği ve tarihsel bağı olmadığı halde Türk, Kürt, Zaza Alevi Ocakları kendi varlıklarını İslam Peygamberinin soyuna dayayarak bir manevi otorite kurma yoluna da gitmişlerdir.

Kapalı toplumda, dar bölge sisteminde, eşitlikçi köy üretim biçiminde ocaklarla talipleri arasında bu ilişki şekli varolmuş ve yaşanmış.

Ancak Türkiye’de Kapitalist üretim ilişkilerinin hakim olmaya başlamasıyla birlikte özellikle de 1950’lerden sonra yaşanan köyden şehire yönelik büyük göçlerle birlikte ocak/talip ilişkileri günümüzde büyük ölçüde çözülmüştür.

Bugün cemevlerimizde dedelik yapan insanları kendi ocaklarına bağlı talipleri yok denecek kadar azdır.

Ayrıca dedeleri kamil insan haline dönüştüren hizmet süreçleri de ortadan kalkmıştır.

Bu koşullarda inanç hizmetlerini kan/soy esasına bağlayarak yürütmeye kalkışmak temelsiz ve yola zarar verici hale gelmiştir.

Benim önerim;

1.Liyakat sahibi,

2.Canların rızalığını alan,

her bir canımız inanç hizmetlerini yürütebilmeli ve diğer kurullarda olduğu gibi inanç kurallarında da yer alabilmelidir.

Bozatlı Hızır yardımcımız olsun...